Видео

เดี๋ยวดรื่องเงียบมันก็ออกมาทำอีกน่าทุเรศประเทศไทย

ต้องเปลี่ยนทัศนคติหลายๆอย่างเลยน้องคนนี้ พยายามหางานที่ได้รายได้ประจำ งานก็อื่นก็ได้มั้ย อย่าจำกัดกรอบในการหางาน หาอะไรอย่างอื่นไปขายแบบแม่ ลองไปสมัครร้านสะดวกซื้อยัง เป็นไรเดอร์มั้ย ลองฝึกสกิลอื่นๆอย่างแต่งหน้าทำผมทำเล็บมั้ยรับกดสิวก็ได้นวดก็ได้ถอนหงอกก็ได้ หรือวาดรูปปั้นอะไรอย่างแกะสลัก ทำมาลัยประดิดประดอย ชงกาแฟ ชงชา ร้านน้ำก็ได้ ฝึกทำขนมก็ได้ ทำไปอะไรที่มันได้เงินอ่ะ หนังสือการ์ตูนที่บอกว่าซื้อด้วยเงินตัวเอง ลองคิดว่าค่าข้าวค่าที่พักก็ไม่ได้จ่ายเอง ต้องอยู่กับแม่ หรือก็คือเราหาเงินได้ไม่มาก แล้วยังไม่จุนเจือครอบครัวที่รายได้ไม่ดี เอาไปซื้อการ์ตูน หรือเสื้อผ้าที่ใส่ เตียงที่นอนอยู่ก็ต้องซักมั้ย ของใช้ในห้องน้ำ น้ำยาถูพื้น ทุกอย่างเป็นเงินครับ แม่เผาการ์ตูนอ่ะถือว่าแม่ยังรักคุณอยู่ ไม่ได้ไล่ไปนอนข้างนอก แล้วบอกให้หาแดกเอง ค่าไฟฟ้าค่าเน็ตที่ใช้ทำออนไลน์ก็หาจ่ายเอง แล้วค่าไฟฟ้าเนี่ย ไปแยกหม้อไฟแล้วจ่ายเองด้วยแม่ไม่จ่ายให้ แบบนั้นครับถึงเรียกแม่โหด การที่คุณบอกบุคลิกภาพไม่ดีเพราะอ้วน ผมว่าไม่ใช่ เป็นเพราะทัศนคติมากกว่า แล้วแม่เผาสิ่งที่เรารัก คำนี้ผมมองว่าคุณไม่เข้าใจแม่ และก็ไม่ได้แสดงออกว่ารักแม่เลย มีปัญหากัน ทะเลาะกัน เหตุมาจากแม่หรือไม่ ก็ไม่ เรื่องที่แม่กังวลเป็นเรื่องของคุณคนเดียวหรอ คือแม่คุณก็อายุมากขึ้นแล้วต้องหาเลี้ยงคุณไปอีกนานเท่าไร ถ้าอ่านหนังสือคนเดียวไม่เข้าใจ หนูไม่มีเพื่อนเลยหรอ หนูลองออกไปข้างนอกมั้ย คอลหาเพื่อนให้ช่วยมั้ย กดดันมากแล้วเก็บไว้คนเดียวเลยหรอ ไม่มีเพื่อนคบแหละดูออก เป็นกำลังใจให้นะ

โกงออนไลน์เยอะมากตำรวจไม่เห็นจะทำไีรคนโกงออนไลน์รวยไปหลายคนแล้ว

😂😂😂ดีละครัย เลิกไป วุ่นวาย สะใจ

ไม่ว่าไคร จะผัวเมียพ่อแม่พี่น้องเพื่อนญาติ ถ้าทะเลาะกันแล้วลงที่ทรัพย์สิน อย่าคบ

รอดูๆ รอดูไปยาวๆ เมื่อใดที่คุณแก่ชราหมดเรี่ยวแรงลงไปแล้ว หมดอำนาจควบคุมเหนือชีวิตลูกคุณแล้ว ก็รอรับผลกรรมที่ทำไว้ได้เลยครับ

ช่วยแม่ขายของก็ดีออก ค้าขายรวยกว่าข้าราชการก็เยอะแยะ

ตอนนี้ลดราคาอยู่ด้วย ฟินจัดดด s.shopee.co.th/7UvdTSadoN อันนี้เรียบแต่เท่😎 s.shopee.co.th/6V38uQJTOw

ทำเกินกว่าเหตุ เป็นแผลใจแย่เลยแบบนี้ เพราะเราเคยโดนแม่แอบเอามังงะสมัยเป็นนักเรียนไปโละขายหาว่ารกบ้าน เรายังรู้สึกแย่ กล้าทะเลาะกับแม่ครั้งแรกเลยด้วยซ้ำ ขนาดตอนนี้เข้าสู่วัยทำงานแล้ว ยังหวาดระแวงกลัวจะถูกเอาการ์ตูนของเราไปทิ้งอยู่เลย

ณ ปัจจุบันก็ชายเป็นใหญ่

เอาจริงๆนะ ลองมานั้งอ่านหนังสือวิชาการทั้งสัปดาห์บ้างจะได้รู้ว่ามันทรมานยังไง กูต้องการมีเวลาผ่อนคลายบ้าง กูไม่ใช่หุ่นยนต์

แม่ผิดเรื่องการเผาหนังสือ ผมไม่เห็นด้วยครับกับเรื่องการเผาหนังสือการ์ตูน คนมาสายนี้จะเข้าใจ แต่มันคนละเรื่อง กับเรื่องที่คนๆนี้ืที่การงานไม่มั่นคง ผมเข้าใจฟีลของพ่อแม่คนนี้ นะ เพราะพ่อแม่ผมก็เป็น ถึงจะไม่หนักขนาดนี้ก็เถอะ เคยโดนว่าประมาณว่า งานการไม่คงนุ้นนี่นั่น ติดเกมส์ จนผมมาสอบได้ แม่เขาก็ปล่อย ไม่บ่นไร เชื่อเถอะส่วนมากที่เค้ามาจู้จี้เรา เพราะเขากลัวเราเอาตัวเองไม่รอดนั้นแหละ

ผมก็โดนนะ พ่อผมนี่ละที่ทำ😅 แต่ของผมจะหนักกว่า ออกไปหางานทำก็ให้ลาออก แต่พอไม่มีงานทำก็ด่า คืออารมเขาผมตามไม่ทันเลย ผมไม่มีทางเลือกเลยเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ แต่ผมไม่มีความรู้พื้นฐานเลยตามเพื่อนไม่ค่อยทัน พ่อก็จะให้ลาออกอย่างเดียวเลย สุดท้ายทะเลาะกันบ้านแทบแตก

มีแม่เมื่อพร้อม

แม่ empathy เป็น0 อะจะเอาตามคําสั่งตัวเองอย่างเดียว

แม่เครียดกดดัน เเล้วมาลงที่ลูก

ชั้นผู้ที่ดูพากย์ไทย90 เปอร์เซ็นต์ เพราะได้ทำอะไรไปด้วย ถ้าจะดูต้นฉบับคือชั้นจะไม่ได้ทำอะไรเลย ต้องได้นั่งอ่านเอาจนแทบดูหนังไม่รู้เรื่อง

เทอพูด เรื่องเลยมีแต่มุมเทอ เทอเลยดูผิดน้อย อยากฟีงมุมแม่บ้างค่ะ แม่ อาจจะน่าเห็นใจแม่ก้อได้

ป้า มีลูกหลายคน .ของสะสมมันมีคุณทางจิตใจของคนสะสม. ไม่กล้าทำทำลายเพราะความสัมพันธ์มีโอกาสจบ มีวิธีอื่นมีเยอะแยะ "พ่อแม่ต้องเข้าใจศักยภาพลูกด้วย"

เรียนก็จบแล้ว ไม่หางานทำเอาแต่อ่านการ์ตูน ชีวิตจะไปรอดได้ไง ถ้าไม่อยากสอบราชการก็หางานอื่นทำ พอมีงานดีเงินดีเลี้ยงตัวเองได้ก็จบ แม่คงทนอยู่นานแล้ว พูดแล้วบอกแล้ว ไม่ฟัง เลยเผาทิ้งจบ..

ถ้าลูกหารายได้เอง แม่ไม่มีสิทธิ์ทำลายของลูกนะครับ แต่ก็เข้าใจนะว่าแม่อยากให้มีอาชีพการงานที่มั่นคง

เกาหลียังอยูในโลกมืดของประเพณีนิยมแบบกดขี่ทางเพศอยู่หรือเปล่า

คนเราควนทำให้ AI ทำได้แค่ในส่วนที่ คนเรา ทำไม่ได้เท่านั้น AI มันก็เปรียบเหมือน มาม่าต้มใส่ใข่อ่ะ แค่ต้มมาม่าอร่อย ไม่ได้แปลว่าคนๆเป็นยอดเชพอ่ะครับ

ผมจะไม่กินเกาเหลาอีก แบน😢

มาดูหนังไม่ใช่มาอ่านหนัง สายตาอ่านหนังแล้วมันต้องดูหนังอีกอยากบอกว่าไม่ฟิน 😅

หมูก็คือหมู😂

#เมื่อที่บ้านคาดหวัง ☺️

เอาจริงนี่มองว่าที่แม่ต้องการให้ลูกเข้ารับราชการเนี่ยส่วนนึงไม่ใช่เพื่อตัวลูกเองหรอกแต่เพื่อตัวแม่เองนี่แหละ ตั้งแต่ต้นก็เปิดประเด็นสำคัญที่ผมมองข้ามไม่ได้จริงๆและอาจจะด้วยเหตุนี้เป็นปัจจัยด้วยซ้ำที่ทำให้แม่คิดอยากให้ลูกเข้ารับราชการคือ ธุรกิจทางบ้านเริ่มแย่และในขณะเดียวกันก็มีคนมาบอกว่าลูกของตัวเองเนี่ยสอบเข้าราชการได้ ที่มองนี่คือแม่ไม่ได้หวังดีเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์หรอกคงจะแค่อยากให้ลูกช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายที่บ้านบ้างสักหน่อยแหละหรืออย่างน้อยแค่เรื่องอาหารการกินกับเครื่องใช้ของตัวเอง(ตรงนี้ไม่รู้ว่าตัวลูกเนี่ยกินฟรีอยู่ฟรีหรือว่าใช้จ่ายในส่วนของตัวเองแต่แค่อาศัยอยู่ที่บ้านเฉยๆ) คิดว่าตัวแม่เองน่าจะเครียดจากเรื่องธุรกิจของทางบ้านแหละผสมกับที่ลูกคนอื่นเขามีงานแล้วแต่ลูกตัวเองยังไม่มี(หมายถึงงานที่มั่นคง งานที่ได้เงินเดือนแน่ๆโดยที่ไม่ต้องแบกรับความเสี่ยงเอง)เลยไปกดดันลูก ไม่งั้นถ้าอยู่ดีๆมีลูกค้าเยอะๆรายได้ดีก็คงไม่มีใครไปกดดันบังคับเร่งรีบให้ลูกตัวเองไปทำงานที่เขาไม่อยากทำหรอก ถ้าแค่อยากให้ลูกได้ดีก็คงไม่ถึงขั้นทำลายข้าวของลูกหรอก ที่บอกอยากให้ได้ดีนี่ก็แค่ข้ออ้างจากความเห็นแก่ตัวของตัวเองเท่านั้นแหละ อีกส่วนคือตัวลูกเพิ่งจบใหม่เขาอาจจะยังไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อยังไม่รู้จักช่องทางเท่าไหร่ควรให้เวลาเขาหน่อย อีกอย่างไม่ใช่ว่าลูกไม่ได้พยายามเลยนะเขาก็ยังไปหางานไปสมัครมาหลายที่แค่ยังหาที่ไม่ได้แค่นั้นและในระหว่างที่ไม่มีงานเขาก็ยังพยายามหาช่องทางสร้างรายได้ด้วยตัวเองอยู่นะถึงจะได้ไม่เยอะมากแต่ไม่ใช่ว่าไม่ได้เลย ช่วงต่อไปไม่ต้องอ่านก็ได้ครับ แต่ถ้าโควต้าอ่านหนังสือยังไม่หมดก็เชิญอ่านเลย5555555555 ส่วนตัวนี่ก็ทำงานหาเงินใช้เองมาหลายปีแล้วนะไม่เคยขอหรือให้ช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายเลยถึงจะอาศัยอยู่ที่บ้านก็เถอะ(จริงๆเคยออกไปอยู่ที่อื่นแล้วแต่แม่ให้กลับมาอยู่ที่บ้านเพราะอยู่คนเดียวแกเบื่อไม่มีเพื่อนคุย🤣+ช่วงหลังแกไปอยู่ที่อื่นกลับมา2เดือนครั้งไม่มีคนเฝ้าบ้าน) ต่อให้ช่วงไหนผมไม่ได้ทำงานเลยนอนเล่นแต่เกมอ่านแต่นิยายหรือดูแค่อนิเมะแกก็ไม่เคยว่าหรือบังคับให้ไปทำงานเลยแถมไม่เคยมายุ่งกับงานอดิเรกเราด้วย ไม่เคยขอให้ช่วยค่าใช้จ่ายที่บ้านอีก ถึงเราบอกว่าจะช่วยแกก็ไม่เอา นี่คิดว่าตัวเองโชคดีมากเลยนะที่มีแม่ที่เข้าใจและคอยซัพพอร์ต (อวดแม่แหละ😆) นี่ดีใจมากนะที่แม่มีความพร้อมและวางแผนอนาคตตั้งแต่ก่อนมีเรามาอย่างดีไม่ใช่แค่จะให้เกิดมาส่งเข้าเรียนจนจบแล้วให้มาช่วยแบ่งเบาภาระตัวเองแต่แกพร้อมจะเลี้ยงดูเราจนเราโตพอที่จะสามารถใช้ชีวิตด้วยตัวเองได้ถึงจะเร็วหรือช้าแกก็ไม่เคยบ่นหรือว่าอะไรเลย ต่อให้ใช้ชีวิตเองได้แล้วแกก็ยังอยากจะให้อีก แต่นี่ไม่เอานะบอกแกให้เก็บไว้รอเอาเป็นสมบัติทีเดียวเลย5555555(เมื่อก่อนเคยนั่งดูละครด้วยกันบ่อยๆเลยชอบแซวกันเรื่องหุบสมบัติ) สุดท้ายนี้คือเรื่องที่พูดว่า "สิ่งสิ้นเปลือง" คือนี่รู้สึกไม่โอเคเท่าไหร่กับการที่คนๆนึงพูดถึงความชอบหรือความสุขของคนอื่นด้วยคำๆนี้ เหมือนเป็นการไม่เคารพหรือไม่ยอมรับในความชอบของคนๆนึงอะ คนเรามีความชอบหรือความสุขไม่เหมือนกัน บางคนชอบหนังสืออ่านแล้วมีความสุข สำหรับเขามันไม่ใช่ของสิ้นเปลืองแต่มันคือความสุขของเขาที่เขาใช้เงินของเขาซืัอมาเอง บางคนชอบแฟชั่นชอบแต่งตัว เขายอมทำงานเหนื่อยเพื่อซื้อสิ่งเหล่านั้นเพื่อความสุขของตัวเอง บางคนชอบตกปลา บางคนอาหาร บางคนชอบท่องเที่ยว ฯลฯ สำหรับสิ่งที่เขาชอบเขาไม่ได้มองว่ามันเป็นสิ่งสิ้นเปลือง มันคือความสุขของเขาความชอบของเขา เขายอมจ่ายได้เพื่อสิ่งที่เขาชอบเพื่อความสุขของเขา ถ้าสิ่งนั้นไม่ได้สร้างปัญหาให้ใคร ไม่ว่าใครก็ไม่ควรไปตัดสินในความชอบของคนอื่น

ยึดไปก็พอมั้งหนังสือมันก็แพงอยู่นะเอาไปขายต่อก็ยังดีกว่าเผานะ

สรุปให้ง่ายๆมันเป็นสิทธิส่วนบุคคลว่าใครอยากจะดูแบบไหนคุณไม่มีสิทธิ์ตัดสินว่าควรดูพากย์ไทยหรือควรดู soundtrackถ้าคุณคิดแบบนั้นแสดงว่าคุณเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาลตัดสิน ซึ่งผมบอกเลยว่าการกระทำแบบนี้โคตรเด็ก

ผมเข้าใจดีเลย เพราะโดนมาเหมือนกัน นิยายเล่มล่ะ 200+ หายไปกลับตา โดนเอาไปทิ้ง ช่วงนั้นอยู่หอที่มหาลัย กลับมาบ้านแถบทรุด หนังสือที่สะสมหายหมด 😢

เผา สร้อยทอง กระเป๋า รองเท้า ของใช้ของแม่ คืนเลย จะได้รู้ว่าการทำลายของรักของคนอื่น รู้สึกอย่างไร

ผมขอแนะนำนะครับ อย่าหาทำครับ เป็นข้าราชการหน่ะครับ เพราะมันหลายอย่างที่บรรลัยครับ ระบบนี้มันเน่าเฟ้ะหมดครับ ถ้าทำใจได้และอยากเป็นก็ตามสบายครับ แต่ผมอยากเป็นเพราะว่าผมหวังเล็กๆน้อยและเป็นสิ่งน้อยที่สุดที่เป็นข้าราชการที่ดีกับประชาชนส่วนเบื้องสูงผมปล่อยวางครับชั่งหัวมันครับ แต่ผมจะหัวขบถกับหัวหน้าที่ไม่ได้เรื่อง

อาจจะผิดที่เลี้ยงลูกสปอย มาแต่แรกรึป่าว เลี้ยงอย่างไรให้ขี้เกียจ ไม่มีแพสชั่น นน เยอะ จากโรค หรือขี้เกียจ? ไม่มีวินัยแม้กระทั่งการพยาม ดูแลตัวเอง ให้ร่างกายแข็งแรงไม่อ้วนเสียบุคคลิก เรื่องนี้มันต้องขุดไปตั้งแต่การเลี้ยงดูปลูกฝังมาแต่แรกเรย บางคนไม่ได้เกิดมาขยันเองแต่กำเนิด ไม่ต้องกระตุ้นมาก เพราะ พ่อแม่ ก้อต้องทำงานหาเงินไม่มีเวลาสอนลูกเต็มที่ ต้องปลูกฝังตั้งแต่แรก ในเรื่องเอาตัวรอด อย่าเน้น เกาะใครกิน พึ่งพาใครต้องมองย้อน

กลัวผีน้อยแต่เกาหลีไม่ลงโทษนายจ้าง ถ้าลงโทษนายจ้างในอัตราโทษสุงๆผีน้อยก้ไม่มี

ส่วนตัวนะคะ ถ้าแม่รักเรา แม่จะไม่ทำแบบนี้ค่ะ ควรมาจับเข่าคุยจริงๆ ว่าอยากให้ทำอะไร ทำงานอื่นที่ไม่ใช่ราชการก็ได้ แต่ต้องดูแลตัวเองนะ อะไรก็ว่ากันไป แต่การมาทำลายของรักของลูกแล้วอ้างว่ารักมันไม่ใช่แล้ว ส่วนตัวเราชอบคอสเพลย์มากเลยค่ะอายุ 24 แล้วก็ยังคอสอยู่ ที่บ้านไม่เคยมาว่า มาก้าวก่ายเลยนะคะ เพราะทำงาน หาเงินใช้เอง ไม่ได้เดือดร้อนทางบ้านเลย

เพราะงี้เราถึงได้เห็นข่าวคนแก่โดดเดี่ยว​ในบั้นปลาย​ชีวิต​

เกา ทำผิก กม.ในเมืองไทยก็เยอะ

ผมไม่เคยว่าเขานะ ว่าเตือนคนของเราที่ทำผิดระเบียบประเทศเขา กฏหมายบ้านเขา ผมไม่เคยว่าเกาหลีน่ะ เขาเข็มแข็ง ไม่เหมือนตมบ้านเรา เงินติดคอตาย

เน้นขายความเป็นบอยแบนด์หรือเปล่าครับ ทีมนี่้

แม่อย่าเอาความคาดหวังของตัวเองไปลงที่ลูกค่ะ ความหวังดีของอีกคน มันอาจไปทำลายชีวิตของอีกคน

ประเด็นคือ หางานแล้ว แต่ไม่มีใครเรียกทำงาน ..แม่ต้องมองสภาพความเป็นจริงของเศรษฐกิจค่ะ

ผมจบครูมา แต่สอบไม่ติด สอบเป็นพนง.สาสุข ผู้ช่วยผจก.เนสเล่ พนง.บริษัท สุดท้ายมาเป็นเจ้าของธุรกิจสตูดิโอถ่ายภาพ ทุกวันนี้เศรษฐกิจแย่มาก รายได้ไม่ดีเหมือนเก่าแต่ก็มีความสุขดีครับ ในทางกลับกันถ้าเป็นครูอาจไม่มีความสุขแบบนี้ เพราะแฟนเป็นครูบ้านนอก มีเรื่องบนให้ผอ.ทุกวัน😅

ไอ้ด่านนั่นแหละหน้าเงิน

ประเด็นคือไร ประเด็นคือ ลูกไม่โต จัดการชีวิตตัวเองไม่เป็น คุณแม่ทำถูกล่ะค่ะ อนาคตไม่ได้อยู่กับหนังสือการ์ตูน แต่คุณต้องโตให้ได้ อยู่ในสังคมให้เป็นจัดระเบียบเวลาชีวิตให้เหมาะสม ให้ถูก ถ้าทำไม่ได้ เกิดมาเสียชาติเกิดมากเลยนะ ถ้าไม่รู้จักแยะแยะเวลาสอบคือสอบ เวลาว่างคืออ่านสือการตูนก็ไม่ผิด

ถ้าประเด็นเผาหนังสือ แม่ผิด

เออ! ดีเว๊ย ทำตัวเองแท้ๆ พอเมียฟ้องหย่า ยังจะมีหน้ามาเรียกเงินคืนกับแอปเปิ้ล ทีตัวไปแซ่บไปเสย ไม่เรียกแอปเปิ้ลไปร่วมแจมบ้างอ่ะ โทษสี่โทษแปดโทษทุกอย่าง ยกเว้นโทษตัวเอง 🙄

ไม่ใช่เรื่องที่ชอบให้เราตั้งใจแค่ไหนมันก็ไม่เข้าหัวอยู่ดี แต่ถ้าเป็นสิ่งที่เราสนใจเราศึกษานิดเดี๋ยวกระจ่างเลย ลองมาแล้วครับ

.

เรียนจบมา แทนที่จะหางานทำให้ชีวิตมั่นคง เพื่อสร้างอนาคตของตัวเอง กลับมาทำตัวกากๆ อยู่ที่บ้าน ชีวิตตัวเองแต่กลับไม่รับผิดชอบตัวเองอ้างโน่นอ้างนี่ พ่อแม่ส่งเสียให้เรียนจบแต่กลับยังมาทำตัวเป็นภาระให้พ่อแม่อยู่ พอมีปัญหาก็โทษแต่พ่อแม่อีก